Dawniej fotografie rodzinne rządziły się ściśle ustalonymi regułami – wykonywane były z poważną miną, w odświętnym stroju. Fotograf przyjeżdżał do domu, ustawiał rodzinę i robił zdjęcie. Fotografia była portretem rodziny, więc trzeba było zachować dostojną minę. Zdjęcie ukazywało rodzinę, dom, ewentualnie obejście gospodarskie.
Zdjęciami specjalnymi były: zdjęcia ślubne i fotografie dzieci. Uśmiechanie się do zdjęcia było źle widziane, gdyż fotografia Łódź była bardziej dokumentem niż odzwierciedleniem życia domowników. Reguły robienia zdjęć przeszły metamorfozę wraz z pojawieniem się aparatów fotograficznych dostępnych dla każdego chętnego. Ilość zdjęć, które można było wykonać zależała od ilości klatek na filmie fotograficznym. Przeważnie było to 24 lub 36 klatek. Mając do dyspozycji określoną ilość ujęć mogliśmy fotografować ciekawe miejsce i ukazywać na zdjęciach emocje ? śmiać się, płakać, pokazać złość. Fotografia Łódź, np od Diamond Photography zaczęła odzwierciedlać ludzkie potrzeby i przeżycia. Pokazywała radość i smutek.
W dobie aparatów cyfrowych nie ma już ograniczeń ujęć ? możemy fotograficznie dokumentować wszystko, co chcemy i pokazywać dowolne stany emocjonalne -od zdziwienia po szczęście. Fotki są prawdziwe, pokazują człowieka, a nie tylko postać. Człowiek nie składa się jedynie z fizyczności, ma również swoją psychikę, przeżycia. To wszystko można pokazać na zdjęciach. Dla dużej części społeczeństwa fotografia jest elementem sztuki użytkowej. Z drugiej strony podziwiamy mistrzowskie prace artystów-fotografików, którzy potrafią pokazać człowieka bez lukru.